Schreef ik eerder al over mijn relatie
met de diensttelefoon, ook de pieper (a.k.a. Semafoon) behoorde tot
de standaarduitrusting van de verloskundige van dienst.
De pieper wordt door de ambulancedienst
'opgepiept' als ons 06 nummer in gesprek is en we met spoed nodig
zijn. Als ie gaat, dan gaat ie ook goed. Denk aan het volume van een
brandmelder, en dan midden in de nacht als je lekker warm en gezellig
in je nestje ligt.
Een halve seconde later heb je de ogen
wijd open en hang je naast de brandmelder tegen het plafond geplakt
van schrik.
Overdag is het zo mogelijk nog
interessanter. De pieper zit vaak gewoon in de diensttas, dus tijdens
een autorit waarin je braaf handsfree belt, moet je soms rare
capriolen uithalen om de pieper op te duikelen. Of dat nou zou veilig
is ;) Meestal laten we toch eerst de andere kant van de lijn weten
dat de spoedpieper gaat en NU op moeten hangen, we beloven terug te
bellen en hangen je gewoon op.
Onze auto gooien we ergens neer, bellen
de ambulancedienst en vragen wie er voor ons gebeld heeft, nog steeds
het hart in de keel. Op één of andere vréémde wijze hebben zij
ons drie van de vier keer niet opgepiept! HUH???? Ergo: de pieper
heeft een eigen leven en op een gegeven moment neem je 'm wat minder
serieus.
Een ander vervelend dingetje is een
lege batterij. Dan doet ie 't natuurlijk niet meer. Voordat dat 't
geval is, laat hij weten dat de batterij bijna leeg is; een heel
zachte 'piep'. Best schattig, ware het niet dat dit ELKE VIJF MINUTEN
wordt herhaald. Oók midden in de nacht. Het duurt een paar piepjes
voor je doorhebt dat het de pieper is en wat ie wil. In de nacht denk
je: “Ik lig zo lekker, val vanzelf wel in slaap, hoor je die
piepjes ook niet.” Leuk bedacht, maar na een X aantal piepjes en je
hoofd onder het kussen en soms nog een vinger in je oor geef je het
op. Op zoek naar een volle batterij en vervangen die handel. Als de
nieuwe batterij erin zit, is de pieper über gelukkig en laat dit
weten door even heerlijk te laten weten wat hij kan. Oftewel: heel
hard afgaan. Hele huis wakker en weer tegen het plafond :-/
Het wordt nu wel een beetje suf...
De pieper was al zo'n anderhalf jaar
niet meer 'echt' afgegaan, we werden meestal door de ambulancedienst
gebeld op ons 06 nummer. Bij na- en rondvragen her en der, bleek dat
zij ons piepernummer al heel, heel lang niet meer gebruikten om ons
te bereiken.
Sta je daar met je goede gedrag en ervoor te
zorgen dat je de pieper ook altijd in de buurt hebt haha. We konden
het abonnement dus gewoon opzeggen bij de KPN. Zo 'gewoon' bleek dat
niet, want afdeling 1 wist niet dat afdeling 2 bestond, so to speak.
Een pieper heeft een eigen 06 nummer maar de helpdeks kon dit nummer
niet vinden in hun administratie. Ze waren compleet verbouwereerd dat
ik óók nog een rekening voor mijn neus had liggen. Of deze echt wel
van KPN was. Ja, duh! Na een half uur verbazing alom, zowel van de
kant van de helpdeks als van mijn kant hebben we maar opgehangen en
was het niet geregeld... Ik ben niet voor één gat te vangen, dus na
nog één telefoontje naar een andere afdeling (afdeling semafonie
(joh!)) kreeg ik een aardige meneer aan de lijn die me vertelde even
een mailtje naar ze te sturen doen met het verzoek om het
abonnement te beëindigen.
Zo simpel was het dus.
Vijf minuten later kreeg ik al antwoord
dat het geregeld was.
Sindsdien zijn we officieel piepervrij
(en heeft de ambulancedienst al onze privé 06 nummers, wij zijn nu echt altijd bereikbaar...) :D
