Never a dull moment ;)

Wij verlenen zorg aan alle zwangeren die bij ons onder zorg zijn, op de praktijk, thuis, daar waar 'onze' vrouwen zijn op het moment dat we nodig zijn, zowel tijdens de zwangerschap als tijdens de bevalling en in de kraamweek.

Heel soms zijn wij in den verre nodig! Tijdens een vakantie in het buitenland bijvoorbeeld...

Ik heb wel eens een telefoontje vanuit Abu Dhabi gehad, waar de zwangere, heel lief, ook nog rekening had gehouden met tijdsverschil en me niet 's nachts (Nederlandse tijd) wilde bellen. Dat had best gemogen!
Ook telefoontjes vanaf een camping in Frankrijk of een resort in Turkije komen voor.

Gelukkig zijn wij buiten de landsgrenzen te bereiken, al kunnen we (helaas ;)) niet langs komen.

Ooit zijn collega en ik erg druk geweest met een zwangere die ik zelfs nog niet eens op controle had ontmoet. Heel veel gebel en geregel door ons (gynaecoloog, huisartsenpost, apotheek, RIVM, met de zwangere) en de zwangere (alarmservice, dokter in het buitenland, etc). 

In verband met een ziek kindje in haar reisgezelschap, was het noodzakelijk dat onze zwangere binnen vier dagen een injectie kreeg. In het land van verblijf vond de dokter dat niet nodig, maar in Nederland geldt toch een ander beleid! Onze taak was het zoeken van de naam van het vaccin in een heel vreemde taal, zodat ze het daar wellicht alsnog kon krijgen. Bellen met het RIVM om te horen of zij de naam van de werkzame stof konden achterhalen (zoekt soms wat makkelijker in een vreemde taal), maar dat gaf geen oplossing. Ondertussen werd de terugreis van onze zwangere geregeld door de alarmservice en zorgden wij ervoor dat er een recept bij de HA-post klaar lag waarmee zij bij de apotheek in het ziekenhuis de injectievloeistof kon halen en weer terug naar de HA-post om deze te laten zetten. Door heen en weer gebel met het ziekenhuis was ons verzekerd dat de ziekenhuisapotheek te allen tijde een voorraad van het spul had.

Ik kreeg, toen onze zwangere anderhalve dag later bij de apotheek stond, een telefoontje. De assistente van de apotheker zei me me dat zij de vloeistof niet hadden en het minstens 24 uur duurde voor ze het kon krijgen. Aangezien het ondertussen een kwestie van uren was, werd dat wat te lang...
Er blijkt verschil te zijn tussen de apotheek in het ziekenhuis en de ziekenhuisapotheek. Weer wat geleerd.

Uiteindelijk heeft onze uitgereisde zwangere op tijd haar injectie gehad en konden ook wij gerust en heel wat bijgeleerd weer ademhalen.

Verloskunde; geen dag hetzelfde ;)

ps. Alle overeenkomsten met bestaande personen zullen door ons te allen tijde worden ontkent :P

De mooiste plek

Tijdens mijn laatste vakantie ben ik me af gaan vragen wat voor mij de mooiste plek is waar ik heb gesport. Ik sport nu zo'n 10 jaar en het begon de eerste 9 jaar met groepslessen in een zaal in de sportschool. Die zien er over het algemeen allemaal hetzelfde uit. Alleen de zo gewenste airco lijkt overal weer anders te zijn.

Ook al zijn de zalen vaak niet van elkaar te onderscheiden, de plek van de sportschool wel! Zo ben ik tijdens mijn stages voor mijn opleiding gewoon door gegaan met waar ik mee bezig was (bodyjam, bodybalance, enkele groepslessen van Les Mills). Als ik bij de lokale groepslessenaanbieder de situatie uitlegde van de reden van mijn komst aldaar (de stages duurden 8 weken), hoefde ik meestal ook geen inschrijfkosten te betalen. Als arm studentje was het dan gelukkig goed te doen.

Via een grote community van groepslessporters werd er wel eens het een en ander georganiseerd in Nederland en ook in Groot Britanië. Zo heb ik in Essex (nabij Londen) eens 12 uur in één weekend gesport voor het goede doel. Ik was kapot maar het was heel gezellig en super om iedereen die je online regelmatig 'spreekt' eens in het echt te zien. Dat weekend heb ik ook geleerd dat je, met een goede gids, Londen “makkelijk” in 5 uur kunt doen, als je bij elke highlight maar 5 minuten blijft kijken :-)

Op een gegeven moment was ik de groepslessen een beetje zat; ik wist wat er kwam en heel veel uitdaging zat er niet meer in. Toen ben ik rustig begonnen met hardlopen, eerst op de loopband en niet gauw daarna naar buiten. Ik had (in 2014) MudMasters in het verschiet, en enkele maanden later 10 kilometer hollen bij LoopLeeuwarden. Er moest dus nog wel wat gebeuren... van 0 ervaring hardlopen tot 10k in 4 maanden. Ja, ik hou wel van een uitdaging.

Tijdens een van mijn laatste weken voor de run ben ik het bos in gegaan. De paleistuinen bij paleis Het Loo in mijn woonplaats. PRACHTIG. En zonder een ren app op mijn telefoon of oortjes in waarop ik hoorde hoe hard ik ging en hoe hard ik 'moest' was het nóg meer genieten! Geen druk, geen gedram, gewoon rennen en genieten van de natuur, van de bosgeur, van een schichtig hertje, een eekhoorntje... En allemaal vlakbij!

Een maand of wat geleden heb ik en ander mooi stuk natuur om de hoek ontdekt, Het Leesten. Nóg meer variatie in landschap, van weide naar heide en van bos naar nog meer bomen. Hier zijn een paar kleine maar pittige klimmetjes en zeker als je holt voel je ze goed in de longen. Er zijn in ieder geval twee routes aangegeven van elk zo'n 5 kilometer, maar ik kies er meestal voor halverwege mijn eigen route te verzinnen. Wat meestal uitmondt in verdwalen èn genieten! Google maps is op een gegeven moment mijn beste vriend, ik ben niet zo'n held in navigeren op de zon, maan en/of sterren. Met voldoende drinken, wat eten en een extra batterijlader voor mijn mobiel mee vermaak ik me zo een hele middag! En elke keer als ik er weer kom ontdek ik weer wat nieuws! Is het geen beest, dan wel een nieuwe route, nieuw klimmetje-met-obstakel, nieuwe modderpoel en wat dies meer zij. Ondanks dat het vooral zondagmiddag stervensdruk is op de gratis parkeerplaats, merk je, eenmaal van de gebaande paden af, niets meer van drukte. Bij terugkomst kun je bij de kiosk bijkomen met iets te drinken of te eten, of je flesje water bijvullen. Gelukkig zijn er ook toiletten aanwezig :-)

Op vakantie vorige week hebben we onder andere een natuurgebied bezocht. We waren in de Verenigde Staten nabij Washington DC en hebben Great Falls Park bezocht. Met een woeste rivier met waterval als uitzicht, hebben we een route van zo'n 4 km gevolgd, veel klauteren, oneven paden, her en der wat modder, rotsen, vlak langs de afgrond bij de rivier. Ik dacht dat het 't perfecte plaatje zou zijn; hier kan ik me lekker uitleven met alles wat ik fijn vind en met dit uitzicht heb ik nog nooit gesport!

Maar er gebeurde niets 'in' mij, geen vonkje die mijn hart sneller deed kloppen (dat deed het kijken in de afgrond wel...), geen energiestoot die me voortstuwde alsof ik zweefde. Nope. Nothing. Nada. Noppes. Al heb ik erg genoten van alles, het was niet het mooiste plekje waar ik ooit heb gesport.

Aan de andere kant van de oceaan kwam het besef dat de mooiste plek om te sporten dat ik tot nu toe ken 'gewoon' bij mij om de hoek is; natuurgebied Het Leesten bij Apeldoorn, Gelderland!