Zodra de inschrijving voor de Acht van
Apeldoorn was geopend, heb ik me ingeschreven. Ik had al eens in mijn
home town (Leeuwarden) gerend, nu werd het tijd voor een loop in mijn
huidige... eh... town.
De weken voorafgaand aan het evenement
sprak Apeldoorn over niets anders; in de kleedkamers, op de
sportschool en overal waar je keek zag of hoorde je 'iets' dat te
maken had met de heuglijke happening.
Weken voorafgaand aan het evenement had
ik ook weer een lichte blessure, op de meest onhandige momenten krijg
ik weer iets; blijkbaar altijd vlak voor iets waar ik waarde aan
hecht haha. Zou het iets psychisch zijn? :-P
Anyway, na een stukje rennen, zo'n 5 km
en daarna een half uurtje core training voelde ik mijn rechterheup
nogal erg. Die nacht erna werd ik wakker van de pijn en omdraaien in
bed was geen pretje. Aangezien ik van het type “Het is vanzelf
gekomen dus het gaat ook vast vanzelf wel weer weg”-ben (thanks ma
;)), ging ik pas na 3 weken maar eens naar de fysio. Ondertussen nog
wel 'even' 5k night run van Runnersworld gedaan, daar had ik dan
achteraf weer geen last van. Er was geen pijl op te trekken.
Als verloskundige heb ik in de
opleiding een hele hoop anatomie gehad, dus qua spier en pees en bot
weet ik wel het een en ander en níet alleen van mijn... werkgebied,
so to speak. Ik had al helemaal bedacht wat het zou zijn.
Toen ik daar bij de fysio lag, bleek ik
er nogal naast te zitten:P
Het was 'gewoon' mijn kontspier *glop*,
en een klein spiertje in de buurt (als je het persé wil weten: m.
gluteus medius en m. periformis) die iets te strak gespannen stonden.
Jammer dat je daaruit niet mag opmaken dat ik een strak derrière heb
;-) Ze heeft de boel gemasseerd en ge-dry-needled. Voor thuis en na
het rennen of gymen kreeg ik instructies mee, die ik uiteraard heb
opgevolgd. Na anderhalve week was ik al pijnvrij! Ik was nogal happy!
Ik had niet veel tijd meer om te trainen voor de Acht, maar de
voorgaande maanden had ik regelmatig tussen 5k en 10k gerend. De
laatste training was maar 4 kilometer en deed ik rustig aan, al met
al rende ik toch 7 minuut/km. Het zou toch geweldig zijn als ik het,
met beetje spanning en aanmoediging, in 56 minuten kon doen?
Bij inschrijving diende je de verwachte
eindtijd op te geven, zodat je in het juiste startvak kon worden
ingedeeld. Aangezien de 5k op de Hoge Veluweloop afgelopen oktober
voor mijn doen razendsnel ging, dacht ik dat 53 minuten wel in het
verschiet lag, dus dat had ik ook opgegeven. De weken voor de loop
was ik wat meer realistisch geworden haha. Op de website van de
organisatie stond een afbeelding met het hoogteprofiel en dat was wel
even schrikken... De laatste kilometer van de eerste helft was een
stijging van zo'n 40 meter *glop*. Ik stelde mijn doel al wat
meer bij naar “finishen binnen 1 uur”.
1 februari, de dag van de Acht (en van
de 25 km, en van de 10 EM en van de kidsrun ook nog), lekker
geslapen, goed gegeten en de hele dag in mijn renkleertjes
rondgelopen inclusief nieuwe schoenen die ik welgeteld één keer had
uitgeprobeerd bij de voorgenoemde 4 kilometer. Ik startte pas om
15.00 uur, ergens in startvak C (het achterste vak), het weer was
best oké, her en der een spat maar ook af en toe een zonnetje.
Lastig weer, dat ook. De dag ervoor was het koud en dacht ik een muts
op te doen. D-day leek het wat minder koud, dus de muts maar
thuisgelaten. Dagen daarvoor twee outfits uitgekozen en het Whatsapp
publiek laten kiezen :P Als je dan toch gaat rennen, kun je er maar
beter zo leuk als het nog comfortabel is uitzien :-)
Tegen drie uur naar het startvak,
zenuwen (waaaaaaaarom?) en toch ook genieten van zoveel blije energie
om me heen. Mijn man had ik in het vizier en de 'echte' start ook...
paar honderd meter verderop. Meer dan 5 minuten later kwam ik echt
over de start en go with the banana! Niet te snel, even wat energie
opsparen voor wat komen ging. De lange sliert van lopers (6000...)
voor me, dat is een voordeel van ergens achteraan starten haha, waren
verlicht door de zon die doorkwam. De aanmoedigingen langs de kant,
de hele acht kilometer lang! Ik kende de route niet, en liet me
verrassen. Uiteindelijk had ik pas door dat ik aan het klimmen was
toen ik nog maar een paar honderd meter moest en toch wel heul veul
moeite kreeg. Bijna boven moest ik heel even een stukje wandelen,
snel wat water (Warm! Heerlijk!) en een slok sportdrank naar binnen
en dan... what goes up must come down!
De terugweg ging qua daling zoals de
stijging op de heenweg ging. Vaart maken en eindelijk ook eens wat
mensen inhalen :-) Oh my wat ging ik lekker! Natuurlijk duurt dat
niet vier kilometer lang, op vlakke stukken was het weer even pittig
maar alle aanmoedigingen en dweilorkesten waren erg motiverend. Ik
had geen idee hoelang ik al liep, ik heb amper op mijn renhorloge
gekeken; ik genoot meestentijds en daar ging het om. Omdat ik dus de
route niet kende, niet heel bekend was in dat deel van Apeldoorn en
ik geen idee had hoever ik nog moest, verbaasde ik mezelf dat ik
opeens (nog geen kilometer van de finish) wist waar ik was!
Ik was er bijna! Hoplakeeeee! Bij 'De
Naald' draaide ik de Loolaan op en daar stond links een van mijn
collega's en haar vader me als een idioot aan te moedingen (Like!) en
een stukje verderop rechts stond mijn man snel wat foto's te
schieten. Nog best wel heel erg in de verte zag ik de finish. Oh
mannnn wat leek dat nog ver. De commentator kan wel leuk zeggen:
“Gewoon je ene been voor het andere zetten.”, maar die benen...
die benen waren er best wel heel erg klaar mee. Dit was alleen niet
het moment om te gaan wandelen of überhaupt rustiger aan te gaan
doen. Het gejoel en de aanmoedigingen gingen onverminderd door en hoe
dichter bij de finish, hoe meer mensen die je er doorheen riepen. Met
Pitbull's 'Fireball' door de speakers rende ik door, 10 meter voor de
finish werd ik opeens door een meneer ingehaald. Ja dáááág, dat
gaat niet gebeuren, nog even een sprintje en klaar! De beste man had
niet eens door dat ik tegen hem racede, maar dat drukte mijn pret in
ieder geval niet.
De eindtijd? 1:00:17... Geen 'had ik
maars', het was goed zo.
Genoten van en gerend in mijn stad:
Apeldoorn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten