In mijn vorige blog vertelde ik over mijn start met sporten middels het volgen van groepslessen en de vrienden en echtgenoot welke ik eraan over heb gehouden. Om welke reden dan ook was ik, nadat ik 25 kg was afgevallen, weer langzaam aan het aankomen. Van sporten alleen blijft het gewicht er niet af, de minder gezonde eetgewoontes slopen er weer in. Toen mijn man gezondheidsproblemen kreeg, was dat voor mij een zeer stressvolle tijd; weinig sporten omdat ik hem niet alleen durfde laten, minder gezonde keuzes maken qua eten om mezelf gerust te stellen en op een gegeven moment dacht ik: "Ik ben nu zo zwaar, die ene kilo meer of minder valt toch niet op." Dus ging ik door met waar ik mee bezig was en stopte mijn kop in het zand. Ik sportte wel weer als vanouds lekker veel, nog steeds groepslessen en ik genoot ervan. Op een gegeven moment werd het echt te gek en na maanden stond ik op de weegschaal en dat was even schrikken... Bijna 120 kg!
Ik heb flink aan mezelf gewerkt en met hulp op zoek gegaan naar de oorzaak en/of aanleiding van mijn ongezonde eetgedrag, in die tijd ben ik ook naar een diëtiste gestapt. "Iedereen" weet wel hoe hij of zij zou moeten eten, maar het ook doen is een tweede. Deze maandelijkse uitlaatklep en stok achter de deur had ik nodig en viel 15 kg af. Na 3 maanden stabiliseerde het, maar ik was nog niet tevree. Na een half jaar stilstand was de motivatie en discipline wat weggezakt, maar gelukkig kwam ik ook niet aan.
Ik had nooit verder had gekeken dan groepslessen en ik had hekel aan 'apparaten'. Hierdoor wist ik niet dat nog een manier was om de rest van de kilo's kwijt te raken. Deze liep gewoon op mijn sportschool rond in de vorm van een personal trainer.
Toen ik daar achter kwam heb ik een afspraak voor een introductie gesprek gepland en, na even slikken van de kosten, een personal training traject gestart.
Nou, dat heb ik geweten zeg... Ik dacht dat ik wel wat gewend was, maar dat viel tegen haha. Ik ben echt door de mangel gehaald, alle hoeken van de sportzaal gezien, op mijn muil gegaan (ja, ook letterlijk), her en der een traan gelaten, maar ook veel gelachen.
Tsja, wat doe je zoal tijdens zo'n sessie? Wegen en meten (centimeters), eetpatroon doorlichten en kijken wat bij mij past en wat werkt om vetmassa te verliezen zonder spieren te verliezen. Daarna een warming up en dan los! De ene keer met gewichten, dan weer trappentraining, werken met elastiek, touw of de TRX, kickfun bag, etcetera. Het was altijd zweten geblazen, en mijn techniek werd gecorrigeerd waar nodig. Tussen de sessies door ben ik minder cardio training gaan doen en meer krachttraining. Onder andere met... jawel... ap-pa-ra-ten :P. Die helemaal niet zo vervelend waren als ik me herinnerde. Ook werken met losse en flink zware gewichten was erin verwerkt, dat vond ik ècht leuk! Ik voel me heel badass als ik daarmee bezig ben. Soms een high intensity interval training; ik dacht dat ik het aflegde, maar dat gebeurde nooit. Ik kon veel meer dan ik dacht! Zelfs spinning pakte ik weer op. Tijdens mijn eerste traject van 10 weken verloor ik 12 kg, mijn spiermassa bleef nagenoeg gelijk en ik kreeg ik een lager vetpercentage en een kleinere omvang :). Ook is mijn horizon verbreed qua sporten in wat ik leuk vind om te doen!
Mijn trainer had blijkbaar zoveel vertrouwen in me (of hij wist dat ik wel van een uitdaging hield), dat hij me vroeg om mee te doen aan MudMasters in maart 2014 samen met een groep van mijn sportschool. Na veel twijfelen, maar ook een aanmoedinging ("Je kan dat nog met mij op je rug" :D) heb ik me opgegeven; ik zou spijt krijgen als ik het níet zou doen! Ik moest dan wel een béétje beginnen met hardlopen, 12 km doe je niet zomaar even. Dat is dus uiteindelijk de reden geweest dat ik ben begonnen met rennen :-)
Liefs,
Marianne
ps Elke drie maanden een nieuwe garderobe bleek prijziger dan alle personal training sessies ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten