Ik had de box van KPN welke ik nodig heb voor internet/bellen aangesloten, je weet tenslotte maar nooit! Ik zag wel een ADSL signaal, nog van m'n ouders' Het Net account, wat ze wel hebben opgezegd. Maar ja, Het Net is net zoiets als Planet... REUZETRAAG met administratieve afhandeling... LUCKY ME! Want ik had nog een adsl modem, èn een gebruikersnaam/wachtwoord van moeders *juich*
En zo ware het dat ik nu fijn thuis in m'n keukentje achter m'n pctje een beetje gelukzalig zit te glimlachen...
SHE'S BACK!!!!!!
(Beware ;-)
woensdag 14 maart 2012
28 januari 2007 - Completelinotte
Sheeeee's coming back!
Prepare for the return of the... uh... always pink & fluffy... Janneeeeeeee
Ik schijn volgende week zo ongeveer weer misschien ergens aangesloten te worden. KPN gaat de lijn geschikt maken voor internetplusbellen... het zou toch vloekerdevloek eens tijd worden ja!
Dus...
'k Ga thuis maar 's broeden op een blog waar jullie lekker voor moeten gaan zitten, kopje thee erbij, koekje erbij, zo'n soort blog hihi.
Janne
Prepare for the return of the... uh... always pink & fluffy... Janneeeeeeee
Ik schijn volgende week zo ongeveer weer misschien ergens aangesloten te worden. KPN gaat de lijn geschikt maken voor internetplusbellen... het zou toch vloekerdevloek eens tijd worden ja!
Dus...
'k Ga thuis maar 's broeden op een blog waar jullie lekker voor moeten gaan zitten, kopje thee erbij, koekje erbij, zo'n soort blog hihi.
Janne
2 december 2006 - Today is the day
Tussen de laatste puinhopen van wat ooit mijn interieur was, typ ik dit voorlopig laatste blogje. Ik hoop gauw terug online te zijn, en tot die tijd is 't een beetje behelpen. Niet dat ik me zal vervelen, want ik heb dozen vol troep uit te pakken. Of niet... lekker laten waar het ligt, en als ik 't niet mis kan ik 't over een tijd zonder wroeging wegmikken hihi.
Gisteren na de stage thuisgekomen en tot 6 uur bezig geweest met inpakken, inladen, uitladen, afschroeven, opschroeven, inschroeven... PFFFFFFFFFf. Toen lekker ff 2 uur gesport, zaaaaaaaalig en gisteravond tot half 12 bezig geweest. Om half 5 lag ik wakker te malen wat ik nog allemaal moest doen en welke volgorde daarin 't verstandigst was. 't Is dat je 's nachts geen herrie enzo mag maken, anders was ik gaan boren en schroeven verwijderen etc.
Ben gelukkig weer in slaap gevallen maar tot half 9 regelmatig wakker geschrokken met dit soort gedachten. Om 9 uur m'n bed uit elkaar gesloopt, de gordijnen voor de ramen weg, rails verwijderd, tv uit de kast, stekkers uit het stopkontact, auto verder inladen tot de nok toe, uurtje sporten en spullen uitladen bij m'n nieuwe huisje. Teruggekomen hetzelfde liedje, net ff boodschapjes gedaan en 'dinnetje zal zo wel hier zijn.
Vanavond in bad.. een HEEL lang HEEl heet bad. Ik stink een uur in de wind (m'n personal space is 2x zo groot nu, HANDIGGGGG ) van al dat gezweet (sport & sjouwen), vies hè? hihihi
Zou blij zijn als dit achter de rug is en de komende *tig* jaar niet weer hoeft te gebeuren. PFFFFFFFFFFFFf.
Ik hoop tot schnelllllllllllll.
XXXXXXXX
Janne
Gisteren na de stage thuisgekomen en tot 6 uur bezig geweest met inpakken, inladen, uitladen, afschroeven, opschroeven, inschroeven... PFFFFFFFFFf. Toen lekker ff 2 uur gesport, zaaaaaaaalig en gisteravond tot half 12 bezig geweest. Om half 5 lag ik wakker te malen wat ik nog allemaal moest doen en welke volgorde daarin 't verstandigst was. 't Is dat je 's nachts geen herrie enzo mag maken, anders was ik gaan boren en schroeven verwijderen etc.
Ben gelukkig weer in slaap gevallen maar tot half 9 regelmatig wakker geschrokken met dit soort gedachten. Om 9 uur m'n bed uit elkaar gesloopt, de gordijnen voor de ramen weg, rails verwijderd, tv uit de kast, stekkers uit het stopkontact, auto verder inladen tot de nok toe, uurtje sporten en spullen uitladen bij m'n nieuwe huisje. Teruggekomen hetzelfde liedje, net ff boodschapjes gedaan en 'dinnetje zal zo wel hier zijn. Vanavond in bad.. een HEEL lang HEEl heet bad. Ik stink een uur in de wind (m'n personal space is 2x zo groot nu, HANDIGGGGG
) van al dat gezweet (sport & sjouwen), vies hè? hihihi Zou blij zijn als dit achter de rug is en de komende *tig* jaar niet weer hoeft te gebeuren. PFFFFFFFFFFFFf.
Ik hoop tot schnelllllllllllll.
XXXXXXXX
Janne
24 november 2006 - Het fort wordt ingenomen!
Zoooooooooooo, daar was ik weer, ongetwijfeld weer een megablog, dus zet u schrap.
Sinds het heerlijk weekendje weg (getuige de foto’s) naar Hoenderloo is er veel gebeurd. Ik kreeg een brief van de examencommissie van mijn opleiding over m’n ingediende plan van aanpak waarin stond te lezen “Na consultatie van je studievoortgangsbegeleidster (svb-er) moeten wij constateren dat zij nog geen akkoord heeft gegeven aan jouw gewijzigde plan van aanpak.” Dit is je reinste flauwekul! Ik heb nota bene nog met haar de boel doorgesproken voor ze voor 1.5 week op vakantie ging! Ze wist dus wat ik erin ging schrijven. Het moest in *haar* vakantie op de bus, aangezien het vóór de 1e dinsdag van de maand op de opleiding moest zijn ivm de vergadering van de commissie… Ze heeft het niet eens in kúnnen zien, dan was het niet op tijd op de opleiding geweest. Ook heb ik telefonisch aan haar aangegeven dat er een stageplaats was die van mijn verhaal had gehoord, die me wilde helpen en wilde begeleiden wanneer ik kon en zolang als nodig… Daar brabbelde ze wat omheen, en in de tussentijd van dat telefoontje en het ontvangen van de betreffende brief is er GEEN actie ondernomen om een stageplaats voor me te zoeken. MANNNNNNN ik was goed pissed zeg… De dag daarna naar school gebeld, svb-er vrij, de dag dáárna wederom gebeld, svb-er ziek AAAAAARGGGGGGG. Toen het semi-opperhoofd gebeld, even kort en krachtig uitgelegd wat er aan de hand was, zij zou de stageplanner schoppen, ik heb hem een email gestuurd met de gegevens van de praktijk die me graag wilde begeleiden. En twee telefoontjes later was het geregeld. CRISIS, was dàt nou zo moeilijk? Ik kreeg wel de mededeling dat er in de tussentijd zou worden gezocht naar een andere stageplaats aangezien ze vonden dat deze plek te klein was, maar dat ik zo in ieder geval “wat te doen had”. OEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHH, ik kookte zowat, heb me braaf netjes gehouden want de stageplanner wist niets van de hoed en de rand van mijn situatie… Samenvatting: de opleiding is in gebreke gebleven door het niet aanbieden van een stageplaats binnen afzienbare tijd. Er is niet eens gezocht naar een stageplaats in de tijd dat m'n pva bij de examencommissie lag, terwijl ik bij de stageplanner van A'dam en mijn svb-er heb aangegeven (mail & gebeld) dat mijn huidige plek mij wilde begeleiden en ik daar zolang als ik wil mag blijven. Ik ben nu hier 'gedumpt' met de mededeling 'we zoeken ondertussen een grotere praktijk voor je koppelstage' -> eerst maar 's zien hoeveel partus ik hier ga doen, dan kan er altijd nog worden ingegrepen...! In de grote praktijk van mijn vorige stages heb ik gemiddeld 1 - 1.5 partus per week gedaan. Dit *IS* mijn koppelstage, en ik ben begonnen op maandag 20 november voor onbepaalde tijd. Alles wat ik hier doe en meemaak tel ik mee en zal worden geëvalueerd en afgetekend. In de paar dagen dat ik nu stageloop merk ik dat dit een goede plek is voor mij, ik word eindelijk vrijgelaten in de dingen die ik doe, ook al zou ik het anders doen dan zij, de uitkomst is hetzelfde EN communicatie hierover is mogelijk! Ik voel me totaal niet onder druk gezet om handelingen en beleid uit te voeren zoals zij dat doen, maar zoals ik het goed onderbouwd uitvoer. Ik voel me ontspannen en functioneer daardoor heel goed, dit komt mijn leerproces zeer ten goede. M.b.t. mijn leerproces; er wordt gedurende de opleiding vele malen benadrukt dat de stages *mijn* leerprocessen zijn, en dat ik deze zelf in de hand heb, maar niet in de keuze van mijn stageplaats? In mijn vorige stage werd verteld dat ze vaker studenten kregen die het 'net niet' gehaald hadden. Ik ben daar onderuit gehaald door twee van de verloskundigen, is dat bevorderend voor mijn functioneren? Ik voel mij nu goed en ik voel me op mijn plek, ik voel me gewaardeerd i.p.v. gekleineerd. Ik reflecteer uit mijzelf op mijn handelen en op de samenwerking, juist doordat ik mij hier op mijn plek voel. Ik heb een zaak als ik door dit gebeuren niet binnen afzienbare tijd afstudeer terwijl ik WEL op nivo functioneer, minimaal 3 maanden derving van inkomsten is het minste wat ik zal eisen…
Maar zoals te lezen is, ik heb het SUPER naar m’n zin!!! Leuke verloskundigen, leuke cliëntèle, gaat gewoon goed allemaal, alleen maar positieve feedback tot nu toe. Tuurlijk zullen de diensten weer spannend worden, maar zolang ik deze ontspanning bij mezelf voel, weet ik 100% zeker dat het helemaal goed gaat komen!!!! Het is wel weer ff wennen, vroeg op enzo. Gisteren was ik ècht zó moe, even geslapen op de bank, ’s avond bij het oppassen (allerbeste ‘dinnetje Ina was er gelukkig alweer) werd ik zo vanuit het niets misselijk, duizelig, bleek en het klamme zweet brak me uit. Ik ging bijna onderuit, gelukkig zat ik en kon ik ff lekker op de bank liggen. Geen gesport voor mij die avond! Beetje oververmoeid van weinig slaap en veel indrukken neem ik aan, ‘k eet genoeg, daar ligt ‘t ‘m niet aan. Vannacht ook ‘maar’ 9 uur geslapen, zo nog maar ff wat dutten op de bank, xie vlekjes voor m’n ogen, maar dat kan ook komen van de monitor 
Nu de verhuizing. WAT een toeters en bellen komen daar nog bij kijken zeg, crisis… de kleinste fluttepettutterige dingetjes moet je om denken, sjongejonge… Ik heb DIEP respect voor mensen die binnen één weekend hun oude huis verlaten en in hun nieuwe huis trekken, ik vind dit al stressy genoeg. Vanaf het eerste begin ben ik dingen gaan inpakken en rustig aan met m’n eigen karretje wat aan het verhuizen, in m’n nieuwe toko staat één Ikea kast al helemaal in elkaar, de laden schuiven lekkâh! Het ruikt naar vers hout in mijn slaapkamertje, heeeeeerlijk! De ander moet nog in elkaar, maar eerst ff moed verzamelen hihi. Anderhalve week geleden hebben Gietje en ik alvast wat spullen van haar verhuisd en hebben we demonstratief wat kralenvliegenhangerschermding opgehangen en een paar posters. Dit als mededeling: “Het fort is ingenomen” Het gaat zoooooo mooi worden, zeker weten. Vandaag moet m’n buro (= de deur van een kast steunend op 2 mini burootjes) leeg gemaakt worden, aangezien m’n pc tafeltje morgen wordt opgehaald door paps en mams. Evenals de koelkast welke ik zover mogelijk leeg heb gehaald en die inhoud zal ik zo ff naar m’n nieuwe huis brengen. Ook het tv-meubel is gedemonteerd (zie foto’s), dat viel nog niet mee zeg, allemaal van die halve-slag-schroeven, ik was ’t even vergeten hoeveel erin zaten. PFFFFFFFFFF wat een toestand was dat. Vorige week is de nieuwe huurder komen kijken, beetje simpel vrouwtje, maar wel heel lief. Ze had een zelfgekweekt ficus-je meegenomen hihi, ik heb m’n laminaat en wat lampen verkocht aan haar voor meer dan ik in gedachten had. WIEHOEEEEEEEEE, kan ik weer gebruiken om verf et al. te kopen, tralalalalala. Het ruimt heeeerlijk op; een oude vuilnisbak gebruik ik om rommelmarktspullen in de dumpen, we moeten echt op koninginnedag op de rommelmarkt gaan zitten hoor, zó zeg wat een troepjes. Veel gooi ik ook weg hoor, en dat is heeeeeeeeeerlijk! Over een week en een dag is het dan zover… M’n eerste tranen zijn al geplengd hoor, watje Janne zag herinneringen in het hele huis verloren gaan, sjips man, heb hier meer dan 12 jaar gewoond (wow…
) zooooooooooooooooveel meegemaakt, zo gegroeid als mens, alles ademt ‘mij’. Elk geboorde gaatje in de muur, elke vlek aan de wand, iedere hoek van de kamer heeft een herinnering voor mij… En nu moet ik die dingen loslaten. Het zijn maar dingen, I know, het èchte gevoel zit in mij, maar als de triggers voor de herinnering en het bijbehorende gevoel er niet meer zijn, hoe lang zal het dan duren eer de herinnering vergeten is?
Ik ga voor “NOOIT”!
, Janne
P.S. Oh gut ik moet nog tig adreswijzigingen versturen. Ik ga voor e-mail, hoe lief
ik jullie allemaal ook vind en hoe graag ik ‘t ook met een leuker kaartje had willen doen. Schroom niet om dit wel voor mij te doen 
hinthint hahaha
Sinds het heerlijk weekendje weg (getuige de foto’s) naar Hoenderloo is er veel gebeurd. Ik kreeg een brief van de examencommissie van mijn opleiding over m’n ingediende plan van aanpak waarin stond te lezen “Na consultatie van je studievoortgangsbegeleidster (svb-er) moeten wij constateren dat zij nog geen akkoord heeft gegeven aan jouw gewijzigde plan van aanpak.” Dit is je reinste flauwekul! Ik heb nota bene nog met haar de boel doorgesproken voor ze voor 1.5 week op vakantie ging! Ze wist dus wat ik erin ging schrijven. Het moest in *haar* vakantie op de bus, aangezien het vóór de 1e dinsdag van de maand op de opleiding moest zijn ivm de vergadering van de commissie… Ze heeft het niet eens in kúnnen zien, dan was het niet op tijd op de opleiding geweest. Ook heb ik telefonisch aan haar aangegeven dat er een stageplaats was die van mijn verhaal had gehoord, die me wilde helpen en wilde begeleiden wanneer ik kon en zolang als nodig… Daar brabbelde ze wat omheen, en in de tussentijd van dat telefoontje en het ontvangen van de betreffende brief is er GEEN actie ondernomen om een stageplaats voor me te zoeken. MANNNNNNN ik was goed pissed zeg… De dag daarna naar school gebeld, svb-er vrij, de dag dáárna wederom gebeld, svb-er ziek AAAAAARGGGGGGG. Toen het semi-opperhoofd gebeld, even kort en krachtig uitgelegd wat er aan de hand was, zij zou de stageplanner schoppen, ik heb hem een email gestuurd met de gegevens van de praktijk die me graag wilde begeleiden. En twee telefoontjes later was het geregeld. CRISIS, was dàt nou zo moeilijk? Ik kreeg wel de mededeling dat er in de tussentijd zou worden gezocht naar een andere stageplaats aangezien ze vonden dat deze plek te klein was, maar dat ik zo in ieder geval “wat te doen had”. OEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHH, ik kookte zowat, heb me braaf netjes gehouden want de stageplanner wist niets van de hoed en de rand van mijn situatie… Samenvatting: de opleiding is in gebreke gebleven door het niet aanbieden van een stageplaats binnen afzienbare tijd. Er is niet eens gezocht naar een stageplaats in de tijd dat m'n pva bij de examencommissie lag, terwijl ik bij de stageplanner van A'dam en mijn svb-er heb aangegeven (mail & gebeld) dat mijn huidige plek mij wilde begeleiden en ik daar zolang als ik wil mag blijven. Ik ben nu hier 'gedumpt' met de mededeling 'we zoeken ondertussen een grotere praktijk voor je koppelstage' -> eerst maar 's zien hoeveel partus ik hier ga doen, dan kan er altijd nog worden ingegrepen...! In de grote praktijk van mijn vorige stages heb ik gemiddeld 1 - 1.5 partus per week gedaan. Dit *IS* mijn koppelstage, en ik ben begonnen op maandag 20 november voor onbepaalde tijd. Alles wat ik hier doe en meemaak tel ik mee en zal worden geëvalueerd en afgetekend. In de paar dagen dat ik nu stageloop merk ik dat dit een goede plek is voor mij, ik word eindelijk vrijgelaten in de dingen die ik doe, ook al zou ik het anders doen dan zij, de uitkomst is hetzelfde EN communicatie hierover is mogelijk! Ik voel me totaal niet onder druk gezet om handelingen en beleid uit te voeren zoals zij dat doen, maar zoals ik het goed onderbouwd uitvoer. Ik voel me ontspannen en functioneer daardoor heel goed, dit komt mijn leerproces zeer ten goede. M.b.t. mijn leerproces; er wordt gedurende de opleiding vele malen benadrukt dat de stages *mijn* leerprocessen zijn, en dat ik deze zelf in de hand heb, maar niet in de keuze van mijn stageplaats? In mijn vorige stage werd verteld dat ze vaker studenten kregen die het 'net niet' gehaald hadden. Ik ben daar onderuit gehaald door twee van de verloskundigen, is dat bevorderend voor mijn functioneren? Ik voel mij nu goed en ik voel me op mijn plek, ik voel me gewaardeerd i.p.v. gekleineerd. Ik reflecteer uit mijzelf op mijn handelen en op de samenwerking, juist doordat ik mij hier op mijn plek voel. Ik heb een zaak als ik door dit gebeuren niet binnen afzienbare tijd afstudeer terwijl ik WEL op nivo functioneer, minimaal 3 maanden derving van inkomsten is het minste wat ik zal eisen…
Maar zoals te lezen is, ik heb het SUPER naar m’n zin!!! Leuke verloskundigen, leuke cliëntèle, gaat gewoon goed allemaal, alleen maar positieve feedback tot nu toe. Tuurlijk zullen de diensten weer spannend worden, maar zolang ik deze ontspanning bij mezelf voel, weet ik 100% zeker dat het helemaal goed gaat komen!!!! Het is wel weer ff wennen, vroeg op enzo. Gisteren was ik ècht zó moe, even geslapen op de bank, ’s avond bij het oppassen (allerbeste ‘dinnetje Ina was er gelukkig alweer) werd ik zo vanuit het niets misselijk, duizelig, bleek en het klamme zweet brak me uit. Ik ging bijna onderuit, gelukkig zat ik en kon ik ff lekker op de bank liggen. Geen gesport voor mij die avond! Beetje oververmoeid van weinig slaap en veel indrukken neem ik aan, ‘k eet genoeg, daar ligt ‘t ‘m niet aan. Vannacht ook ‘maar’ 9 uur geslapen, zo nog maar ff wat dutten op de bank, xie vlekjes voor m’n ogen, maar dat kan ook komen van de monitor 
Nu de verhuizing. WAT een toeters en bellen komen daar nog bij kijken zeg, crisis… de kleinste fluttepettutterige dingetjes moet je om denken, sjongejonge… Ik heb DIEP respect voor mensen die binnen één weekend hun oude huis verlaten en in hun nieuwe huis trekken, ik vind dit al stressy genoeg. Vanaf het eerste begin ben ik dingen gaan inpakken en rustig aan met m’n eigen karretje wat aan het verhuizen, in m’n nieuwe toko staat één Ikea kast al helemaal in elkaar, de laden schuiven lekkâh! Het ruikt naar vers hout in mijn slaapkamertje, heeeeeerlijk! De ander moet nog in elkaar, maar eerst ff moed verzamelen hihi. Anderhalve week geleden hebben Gietje en ik alvast wat spullen van haar verhuisd en hebben we demonstratief wat kralenvliegenhangerschermding opgehangen en een paar posters. Dit als mededeling: “Het fort is ingenomen” Het gaat zoooooo mooi worden, zeker weten. Vandaag moet m’n buro (= de deur van een kast steunend op 2 mini burootjes) leeg gemaakt worden, aangezien m’n pc tafeltje morgen wordt opgehaald door paps en mams. Evenals de koelkast welke ik zover mogelijk leeg heb gehaald en die inhoud zal ik zo ff naar m’n nieuwe huis brengen. Ook het tv-meubel is gedemonteerd (zie foto’s), dat viel nog niet mee zeg, allemaal van die halve-slag-schroeven, ik was ’t even vergeten hoeveel erin zaten. PFFFFFFFFFF wat een toestand was dat. Vorige week is de nieuwe huurder komen kijken, beetje simpel vrouwtje, maar wel heel lief. Ze had een zelfgekweekt ficus-je meegenomen hihi, ik heb m’n laminaat en wat lampen verkocht aan haar voor meer dan ik in gedachten had. WIEHOEEEEEEEEE, kan ik weer gebruiken om verf et al. te kopen, tralalalalala. Het ruimt heeeerlijk op; een oude vuilnisbak gebruik ik om rommelmarktspullen in de dumpen, we moeten echt op koninginnedag op de rommelmarkt gaan zitten hoor, zó zeg wat een troepjes. Veel gooi ik ook weg hoor, en dat is heeeeeeeeeerlijk! Over een week en een dag is het dan zover… M’n eerste tranen zijn al geplengd hoor, watje Janne zag herinneringen in het hele huis verloren gaan, sjips man, heb hier meer dan 12 jaar gewoond (wow…
) zooooooooooooooooveel meegemaakt, zo gegroeid als mens, alles ademt ‘mij’. Elk geboorde gaatje in de muur, elke vlek aan de wand, iedere hoek van de kamer heeft een herinnering voor mij… En nu moet ik die dingen loslaten. Het zijn maar dingen, I know, het èchte gevoel zit in mij, maar als de triggers voor de herinnering en het bijbehorende gevoel er niet meer zijn, hoe lang zal het dan duren eer de herinnering vergeten is? Ik ga voor “NOOIT”!
, Janne P.S. Oh gut ik moet nog tig adreswijzigingen versturen. Ik ga voor e-mail, hoe lief
ik jullie allemaal ook vind en hoe graag ik ‘t ook met een leuker kaartje had willen doen. Schroom niet om dit wel voor mij te doen hinthint hahaha
5 november 2006 - 29 juli 2005
Dit vond ik nog, geschreven voor broer en schoonzus, voorgedragen op hun trouwdag vorig jaar. Dat was ENGGGGG zo met al die kijkende ogen *giechel* Kreeg de avond/nacht voor de trouwdag pas inspiratie, mannnnnnnnn haha.
***
Limmerick voor Peter en Monica
29 juli 2005
Er was eens een meisje in Friesland
Zij ervaarde een zekere afstand
Tot die jongen uit Helmond
Eens een keer voor haar stond
En haar in dokkum vroeg om haar hand
Dit gaat natuurlijk wel wat snel
Maar u weet, liefde is een spel
Om toch wat meer te vertellen
En het succes van dit huwelijk te voorspellen
Vertel ik u nu iets over deze niet-meer-zo-vrijgezel(len)
Peter is mijn Grote Broer, weet u
Vroeger hadden we wel 's ruzie, maar nu?
Da's allemaal verleden tijd
Ik ben graag in je aanwezigheid
Je bent een goeie vent, goed mens en individu
Monica hoort nu bij jou
Jullie zijn getrouwd, ze is je vrouw
Ik hoop dat je van 't feest geniet
En zing je straks nog een liefdeslied?
Samen met de band? die hebben de knowhow
Jij bent heel erg creatief
Laatst maakte je schilderijen met kantmotief!
Ik ben benieuwd wat de toekomst je brengt
Nu niet meer alleen, maar samen met je vent
Samen verder, op beider initiatief
Twee poezen en de kippen horen er ook bij
Elke dag gemiauw, gekakel en een vers ei
't Is een gezellige boel bij je thuis
Ietsje anders dan dit feestgedruis
Maar helaas, dit hier gaat weer voorbij
Straks gaan we weg en zijn jullie weer alleen
Iedereen gaat, maar waar gaan jullie heen?
Wordt het Lioessens of toch Utrecht
Dat wordt nog een heel gevecht
Maar het komt wel goed, daar kan niemand omheen
Ik heb nu een grote (schoon)zus
Wat ik heel erg fijn vind dus
Een hele schijnfamilie ook opeens erbij
Ja dat maakt mij heel erg blij
Ik rijm nu echt als een slapjanus
U merkt, mijn inspiratie is bijna op
Laat ik maar stoppen anders eindigt 't in een flop
Een heeeeel goed gelukkig fijn leven met z'n twee
Hoewel dat misschien klinkt als een cliché
Is het gemeend. Jullie zijn TOP!
ps.
Het is nu één uur in de nacht
dat ik dit rijmpje heb bedacht
De inspiratie kwam wat laat
maar ik heb 't gered zonder plagiaat
vóór jullie ja-woord; missie volbracht!
Kussie van zussie,
Janne
***
ps. Hoenderloo blog is in de maak
***
Limmerick voor Peter en Monica
29 juli 2005
Er was eens een meisje in Friesland
Zij ervaarde een zekere afstand
Tot die jongen uit Helmond
Eens een keer voor haar stond
En haar in dokkum vroeg om haar hand
Dit gaat natuurlijk wel wat snel
Maar u weet, liefde is een spel
Om toch wat meer te vertellen
En het succes van dit huwelijk te voorspellen
Vertel ik u nu iets over deze niet-meer-zo-vrijgezel(len)
Peter is mijn Grote Broer, weet u
Vroeger hadden we wel 's ruzie, maar nu?
Da's allemaal verleden tijd
Ik ben graag in je aanwezigheid
Je bent een goeie vent, goed mens en individu
Monica hoort nu bij jou
Jullie zijn getrouwd, ze is je vrouw
Ik hoop dat je van 't feest geniet
En zing je straks nog een liefdeslied?
Samen met de band? die hebben de knowhow
Jij bent heel erg creatief
Laatst maakte je schilderijen met kantmotief!
Ik ben benieuwd wat de toekomst je brengt
Nu niet meer alleen, maar samen met je vent
Samen verder, op beider initiatief
Twee poezen en de kippen horen er ook bij
Elke dag gemiauw, gekakel en een vers ei
't Is een gezellige boel bij je thuis
Ietsje anders dan dit feestgedruis
Maar helaas, dit hier gaat weer voorbij
Straks gaan we weg en zijn jullie weer alleen
Iedereen gaat, maar waar gaan jullie heen?
Wordt het Lioessens of toch Utrecht
Dat wordt nog een heel gevecht
Maar het komt wel goed, daar kan niemand omheen
Ik heb nu een grote (schoon)zus
Wat ik heel erg fijn vind dus
Een hele schijnfamilie ook opeens erbij
Ja dat maakt mij heel erg blij
Ik rijm nu echt als een slapjanus
U merkt, mijn inspiratie is bijna op
Laat ik maar stoppen anders eindigt 't in een flop
Een heeeeel goed gelukkig fijn leven met z'n twee
Hoewel dat misschien klinkt als een cliché
Is het gemeend. Jullie zijn TOP!
ps.
Het is nu één uur in de nacht
dat ik dit rijmpje heb bedacht
De inspiratie kwam wat laat
maar ik heb 't gered zonder plagiaat
vóór jullie ja-woord; missie volbracht!
Kussie van zussie,
Janne
***
ps. Hoenderloo blog is in de maak
16 oktober 2006 - Destiny
Kwam vandaag een ex-’vriendje’ van me tegen, zo in mijn ooghoek zag ik iets bekends, we zeiden "Hoi" en hij knipoogde *IIIIEUW* 
. ‘t Is toch altijd wel prettig om er op je leukst uit te zien als je iemand tegen komt waar je eigenlijk ooit tegen had willen zeggen “STOM om me te laten gaan”. Hiermee wil ik niet zeggen dat ik die gast terug zou willen 
(maar wel dat ik er leuk uitzag vandaag hihi
). Al lopende naar de AH bedacht ik me hoe mijn leven zou zijn geweest op dit moment als dingen anders waren gelopen. Niet alleen met dat ex-vriendje, maar veel verder terug. Wat als ik nooit op m’n 20e was gaan samenwonen? Hoe zou het dan gelopen zijn? Zou ik dan hier en nu, op dit moment zijn waar ik ben? Me voelen zoals ik me voel? Head-over-heels *BOINKKKKKK* in luf 
zijn gevallen vorig jaar? De vriend(inn)en hebben die ik nu heb? Überhaupt aan het sporten zijn geslagen?
Zijn wie ik zijn wil?
Als ik nu (ik zeg maar wat) 4 jaar geleden rechtdoor was gelopen in plaats van de bocht om, wat voor consequenties zou dat gehad hebben, mochten deze er al zijn? Zou er een ‘ergens’ zijn, waarin ik WEL rechtdoor was gegaan? Zou ik ‘daar’ een ander leven hebben? Hoe zou dit eruit zien? Welke wereld? Met wie? Kun je dit nog verder doortrekken en denken: “wat als iemand anders deze bocht niet had genomen, heeft dat effect op MIJN leven?” Is daar niet een film over? Butterfly effect ofzo? HMMMMMMMM. Ik weet wel een andere film ‘Sliding doors’, heel byzonder. Hoe kan een leven lopen als 1. Gwyneth Paltrow WEL de metro haalt en 2. als zij de metro NIET haalt. Het kwam er uiteindelijk op neer dat in beide levens zij ‘die ene man’ tegenkwam, alleen de omstandigheden waren anders.
Zou ‘t zo zijn? Zou dat ‘het lot’ zijn? En dan bedoel in een ander lot dan als je wel eens kan verzuchten: “Dat is het lot”, hierbij dramatisch je hand op je voorhoofd leggend
Dat zou betekenen dat ‘je lot’ vastligt, en dat de weg ernaar toe beïnvloedbaar is, door jezelf en door anderen. Wie heeft dat lot dan bepaald? Het universum? Anderen? Jezelf? Je diepste innerlijk ik, je ziel, je zijn, je intuïtie? Dat wat overblijft als al het andere weg is, het raamwerk van je karakter? 
Dit valt onder dezelfde categorie vragen als die ik had toen ik 8 was “Hoeveel zandkorrels zijn er op de wereld”. Ik ga mezelf antwoord en zei “Een 1 met heeeeeeel veel nullen”. Hierna dacht ik direct “Maar wat als je die nullen door negens veranderd?” Hier dacht ik zonet nog even aan. Nu ik Ouder en Wijzer (aaaaaaaahuuuummmmm) ben, weet ik dat er een antwoord op deze vraag is, er is een eindig getal. Maar waar komt zand dan vandaan? Waar komen de korreltjes vandaan? Hoe ontstaat dat dan? Was er een eerste korreltje? Of waren er opeens een heleboel eerste korreltjes. Kunnen korreltjes zand zich voortplanten (grapje). En toen? Waar kwam de rest vandaan? En wanneer was dat? En wie of wat heeft bedacht om zand de wereld in te helpen? En waarom weet niemand het antwoord op deze vraag? Interigerende korreltjes
‘t Wordt tijd om uit m’n hoofd en in m’n lijf te gaan, zo lekker combat & jam, even geen lotsbestemming en/of korreltjes, just FIGHTIN'
& DANCIN' 
.
Laatste ding om over na te denken:
Alles wat je ziet, is ooit een gedachte geweest. Behalve de natuur… of toch… ?
. ‘t Is toch altijd wel prettig om er op je leukst uit te zien als je iemand tegen komt waar je eigenlijk ooit tegen had willen zeggen “STOM om me te laten gaan”. Hiermee wil ik niet zeggen dat ik die gast terug zou willen (maar wel dat ik er leuk uitzag vandaag hihi ). Al lopende naar de AH bedacht ik me hoe mijn leven zou zijn geweest op dit moment als dingen anders waren gelopen. Niet alleen met dat ex-vriendje, maar veel verder terug. Wat als ik nooit op m’n 20e was gaan samenwonen? Hoe zou het dan gelopen zijn? Zou ik dan hier en nu, op dit moment zijn waar ik ben? Me voelen zoals ik me voel? Head-over-heels *BOINKKKKKK* in luf zijn gevallen vorig jaar? De vriend(inn)en hebben die ik nu heb? Überhaupt aan het sporten zijn geslagen? Zijn wie ik zijn wil?
Als ik nu (ik zeg maar wat) 4 jaar geleden rechtdoor was gelopen in plaats van de bocht om, wat voor consequenties zou dat gehad hebben, mochten deze er al zijn? Zou er een ‘ergens’ zijn, waarin ik WEL rechtdoor was gegaan? Zou ik ‘daar’ een ander leven hebben? Hoe zou dit eruit zien? Welke wereld? Met wie? Kun je dit nog verder doortrekken en denken: “wat als iemand anders deze bocht niet had genomen, heeft dat effect op MIJN leven?” Is daar niet een film over? Butterfly effect ofzo? HMMMMMMMM. Ik weet wel een andere film ‘Sliding doors’, heel byzonder. Hoe kan een leven lopen als 1. Gwyneth Paltrow WEL de metro haalt en 2. als zij de metro NIET haalt. Het kwam er uiteindelijk op neer dat in beide levens zij ‘die ene man’ tegenkwam, alleen de omstandigheden waren anders.
Zou ‘t zo zijn? Zou dat ‘het lot’ zijn? En dan bedoel in een ander lot dan als je wel eens kan verzuchten: “Dat is het lot”, hierbij dramatisch je hand op je voorhoofd leggend
Dat zou betekenen dat ‘je lot’ vastligt, en dat de weg ernaar toe beïnvloedbaar is, door jezelf en door anderen. Wie heeft dat lot dan bepaald? Het universum? Anderen? Jezelf? Je diepste innerlijk ik, je ziel, je zijn, je intuïtie? Dat wat overblijft als al het andere weg is, het raamwerk van je karakter? Dit valt onder dezelfde categorie vragen als die ik had toen ik 8 was “Hoeveel zandkorrels zijn er op de wereld”. Ik ga mezelf antwoord en zei “Een 1 met heeeeeeel veel nullen”. Hierna dacht ik direct “Maar wat als je die nullen door negens veranderd?” Hier dacht ik zonet nog even aan. Nu ik Ouder en Wijzer (aaaaaaaahuuuummmmm) ben, weet ik dat er een antwoord op deze vraag is, er is een eindig getal. Maar waar komt zand dan vandaan? Waar komen de korreltjes vandaan? Hoe ontstaat dat dan? Was er een eerste korreltje? Of waren er opeens een heleboel eerste korreltjes. Kunnen korreltjes zand zich voortplanten (grapje). En toen? Waar kwam de rest vandaan? En wanneer was dat? En wie of wat heeft bedacht om zand de wereld in te helpen? En waarom weet niemand het antwoord op deze vraag? Interigerende korreltjes
‘t Wordt tijd om uit m’n hoofd en in m’n lijf te gaan, zo lekker combat & jam, even geen lotsbestemming en/of korreltjes, just FIGHTIN'
& DANCIN' . Laatste ding om over na te denken:
Alles wat je ziet, is ooit een gedachte geweest. Behalve de natuur… of toch… ?
29 september 2006 - Positieve dingen lijstje
Ik heb van mijn nieuwe studievoortgangsbegeleidster (mooi woord voor galgje btw...) een opdracht gekregen: Maak een lijstje met 25 positieve punten van jezelf. Nou, ik kan je zeggen, dat valt niet mee als je maar 2 uur hebt geslapen! Vorige week kwam ik op slechts 4 dingen uit, en ik weet wel beter dan dat het zó negatief met me gesteld is 
. Vandaag gaat het beter, na een goede nacht rust hihi. Ben op de helft, maar 't loopt nu spaak... Zal ik er ook maar neerzetten dat ik leuk kan dansen? Zingen? 200 aanslagen per minuut haal met typen? Niet echt heel relevant... 't Hoeft gelukkig niet alleen maar over mezelf als verloskundige te gaan. JA, ik weet 'r weer één! Zorgvuldig (gaat ik er gauw bijzetten). En hoe heet 't als je leuke blogjes op hyves kunt schrijven en al 20 jaar je gevoelens goed kunt verwoorden in je dagboekje? Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm... iemand nog goede dingen suggesties?
Is "roze" een eigenschap?
Of Fluffy?
hahahaha
hihi
Offuuuuuuuuh visueel ingesteld (zo heb ik gisteren weer een paar begeleiders neergehoekt bij de combat... in gedachten gevisualiseerd
)
Nou ja, zulks dus.
. Vandaag gaat het beter, na een goede nacht rust hihi. Ben op de helft, maar 't loopt nu spaak... Zal ik er ook maar neerzetten dat ik leuk kan dansen? Zingen? 200 aanslagen per minuut haal met typen? Niet echt heel relevant... 't Hoeft gelukkig niet alleen maar over mezelf als verloskundige te gaan. JA, ik weet 'r weer één! Zorgvuldig (gaat ik er gauw bijzetten). En hoe heet 't als je leuke blogjes op hyves kunt schrijven en al 20 jaar je gevoelens goed kunt verwoorden in je dagboekje? Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm... iemand nog goede dingen suggesties? Is "roze" een eigenschap?
Of Fluffy?
hahahaha
hihi
Offuuuuuuuuh visueel ingesteld (zo heb ik gisteren weer een paar begeleiders neergehoekt bij de combat... in gedachten gevisualiseerd
) Nou ja, zulks dus.
21 september 2006 - TAAAAAAAAAAART
Oké voor de gelegenheid één regeltje over de evaluatie... deze ging zoals verwacht. Beleid en Inzicht in pathologische baringen is op dit moment onvoldoende. Heb vandaag genoeg gehuild en gemept (go BodyCombat!), nu ff klaar mee.
Vorig weekend heb ik voor m'n verjaardag dus die heeeeeerlijk mislukte kwarktaart gemaakt, welke (volgens de verpakking) vier uren moest opstijven in de koelkast. Na de uiteindelijk grote kliederboel in een bak in de koelkast te hebben gegooid heb ik er deze week niet meer naar omgekeken. Ik was vanavond om half 11 thuis en had niet honger of trek, maar 'k weet, als ik niets eet, dan lig ik straks om 2 uur met schreeuwende honger (half 1 voor 't laatst normaal gegeten...), dus ff bammetjes. Hierna begon de lekkere trek, maar 'k wist niet waarin.
Ik kwam die bak dus tegen, en wat schetst mijn verbazing? Die vier uur opstijven moesten vast vier dagen zijn!!! Hij ziet er geweldig zielig uit in z'n bakkie, maar die kwarktaart is opgestijfd. Olé!
Note to self: volgend jaar de taart een paar dagen van te voren maken
Vorig weekend heb ik voor m'n verjaardag dus die heeeeeerlijk mislukte kwarktaart gemaakt, welke (volgens de verpakking) vier uren moest opstijven in de koelkast. Na de uiteindelijk grote kliederboel in een bak in de koelkast te hebben gegooid heb ik er deze week niet meer naar omgekeken. Ik was vanavond om half 11 thuis en had niet honger of trek, maar 'k weet, als ik niets eet, dan lig ik straks om 2 uur met schreeuwende honger (half 1 voor 't laatst normaal gegeten...), dus ff bammetjes. Hierna begon de lekkere trek, maar 'k wist niet waarin.
Ik kwam die bak dus tegen, en wat schetst mijn verbazing? Die vier uur opstijven moesten vast vier dagen zijn!!! Hij ziet er geweldig zielig uit in z'n bakkie, maar die kwarktaart is opgestijfd. Olé!
Note to self: volgend jaar de taart een paar dagen van te voren maken
9 september 2006 - Tussenblogje
Er is namelijk ook nog een leven buiten de stage!
Het leven van een spinnetje bijvoorbeeld.
Ik heb een spinnetje in mijn auto, hij/zij huist vlak boven m'n nummerbord , aan de achterkant. Heel gezellig. Elke keer zit ze vlijtig een webje te bouwen, prachtige kunstwerkjes, zeker met de vroege ochtenddauw erop. En dan kom ik er weer aan, klep open - webje weg! Vandaag betrapte ik 'madam' met een kevertje in 't web, die zat ze heerlijk op te peuzelen. Jaja, ook spinnetjes moeten eten. Ik 't maar ff bestudeert, ik stond er toch. Zag er ... tsja... geweldadig uit. Voorzichtig zorg ik ervoor 't beestje niet te pletten bij het openen en sluiten van de kofferbak. Hoe 't beestje zich 'staande' weet te houden aan de achterkant van m'n auto, terwijl ik toch minstens 2x per week met 120 km/u (ECHT WAAR HOOR ) over de snelweg ga, is me een raadsel.
Maar gezellig is het wel.
Elke dag een nieuw vers en ijverig geweven webje! Geen world wide webje, maar Nederland doorkruist ie wel!
Het leven van een spinnetje bijvoorbeeld.
Ik heb een spinnetje in mijn auto, hij/zij huist vlak boven m'n nummerbord , aan de achterkant. Heel gezellig. Elke keer zit ze vlijtig een webje te bouwen, prachtige kunstwerkjes, zeker met de vroege ochtenddauw erop. En dan kom ik er weer aan, klep open - webje weg! Vandaag betrapte ik 'madam' met een kevertje in 't web, die zat ze heerlijk op te peuzelen. Jaja, ook spinnetjes moeten eten. Ik 't maar ff bestudeert, ik stond er toch. Zag er ... tsja... geweldadig uit.
Voorzichtig zorg ik ervoor 't beestje niet te pletten bij het openen en sluiten van de kofferbak. Hoe 't beestje zich 'staande' weet te houden aan de achterkant van m'n auto, terwijl ik toch minstens 2x per week met 120 km/u (ECHT WAAR HOOR ) over de snelweg ga, is me een raadsel. Maar gezellig is het wel.
Elke dag een nieuw vers en ijverig geweven webje! Geen world wide webje, maar Nederland doorkruist ie wel!
27 augustus 2006 - Week 2, dag 1 My first 24uurs-dienst
Mijn eerste echte dienst in de praktijk was erg rustig. Waren er in 't weekend 4 bevallen, waarin ik flink los had gekund met het maken van verschillend beleid bij pathologie, in mijn dienst hielden de dames de benen bij elkaar, so to speak Ik heb heeeeeeeeerlijk geslapen (EINDELIJK!) en om half 9 stond ik fris gewassen klaar om met de kraamvisites te beginnen. We hadden er 7 en om 12 uur waren we alweer klaar! Inclusief een kop thee bij de verloskundige thuis, waar ik een heerlijke koek kreeg aangeboden en heel braaf deze af heb geslagen met de mededeling dat ik alleen zaterdags snoep, wat nog waar is ook.
Terug op de praktijk heb ik geholpen met dingen in te voeren, de administratie dus. Ook erg leerzaam en zo vliegt de tijd om. Kreeg nog een telefoontje over een kindje dat fladderde (teken van hypoglycaemie, niet fijn) waarin ik met het voorstel van de kraamverzorgster mee kon gaan voor wat bijvoeding een paar keer. Ook kwam er nog een dame langs die al 2 dagen bloedverlies had. Door uitvragen kon ik er weinig van maken, door het kijken met een speculum konden we constateren dat we geen bloed dáár zagen en stond bovenaan m'n lijstje een blaasontsteking. Maar dat kunnen we niet echt uitsluiten of bevestigen en bloed is bloed, dus hoplakee, ff naar het ziekenhuis. Nou 'k heb 't goed gedaan en goed beleid gemaakt (al vond ik zelf hihi).
's Avonds naar huis en heeeeeeeeeeeerlijk gejammed, wat ging dat weer lekkerrrrrrrr! Woensdagavond weer retour voor 48 uur dienst, dan 't weekend bij 'dinnetje in Hoenderloo en vervolgens zondagavond weer terug voor één dienst, twee spreekuurdagen, één dienst. Dan is augustus wel zo ongeveer om.
Ik heb heeeeeeeeerlijk geslapen (EINDELIJK!) en om half 9 stond ik fris gewassen klaar om met de kraamvisites te beginnen. We hadden er 7 en om 12 uur waren we alweer klaar! Inclusief een kop thee bij de verloskundige thuis, waar ik een heerlijke koek kreeg aangeboden en heel braaf deze af heb geslagen met de mededeling dat ik alleen zaterdags snoep, wat nog waar is ook. Terug op de praktijk heb ik geholpen met dingen in te voeren, de administratie dus. Ook erg leerzaam en zo vliegt de tijd om. Kreeg nog een telefoontje over een kindje dat fladderde (teken van hypoglycaemie, niet fijn) waarin ik met het voorstel van de kraamverzorgster mee kon gaan voor wat bijvoeding een paar keer. Ook kwam er nog een dame langs die al 2 dagen bloedverlies had. Door uitvragen kon ik er weinig van maken, door het kijken met een speculum konden we constateren dat we geen bloed dáár zagen en stond bovenaan m'n lijstje een blaasontsteking. Maar dat kunnen we niet echt uitsluiten of bevestigen en bloed is bloed, dus hoplakee, ff naar het ziekenhuis. Nou 'k heb 't goed gedaan en goed beleid gemaakt (al vond ik zelf hihi).
's Avonds naar huis en heeeeeeeeeeeerlijk gejammed, wat ging dat weer lekkerrrrrrrr! Woensdagavond weer retour voor 48 uur dienst, dan 't weekend bij 'dinnetje in Hoenderloo en vervolgens zondagavond weer terug voor één dienst, twee spreekuurdagen, één dienst. Dan is augustus wel zo ongeveer om.
20 augustus 2006 - Too much love can kill you?
NO WAY!!!
Too much love geef je gewoon weg aan degenen die je graag ziet!
Dus bij deze... Ik voel me vol van
today. Zo van 't één op 't andere moment was ut van *POEFFFFFFFFFFFFFFF* en dus vind ik iedereen lief en aangezien ik toch zo vol ben van feelings, heb ik maar wat weggegeven.
Geven rules
Nog niet genoeg liefde en blijheid gevoeld in de krabbeltjes die ik schreef? Hier nog meer:
*zucht*
Ik ga vrolijk verder met voelen *giechel* TRALALALALALAAAAAAAAAAAAA
Too much love geef je gewoon weg aan degenen die je graag ziet!
Dus bij deze... Ik voel me vol van
today. Zo van 't één op 't andere moment was ut van *POEFFFFFFFFFFFFFFF* en dus vind ik iedereen lief en aangezien ik toch zo vol ben van feelings, heb ik maar wat weggegeven. Geven rules
Nog niet genoeg liefde en blijheid gevoeld in de krabbeltjes die ik schreef? Hier nog meer:
*zucht*
Ik ga vrolijk verder met voelen *giechel* TRALALALALALAAAAAAAAAAAAA
18 augustus 2006 - Week 1, dag 5 Going home!
Vandaag had ik een spreekuurdag, deze ging hartstikke goed. Tsja, spreekuren gaan al tijden goed, ik wou dat de bevallingen net zo goed gingen als het spreekuur, maar ja, daar werken we aan! Drie nieuwe zwangeren op intake gehad, 3x hetzelfde riedeltje afgestoken, maar steeds weer op een andere manier, da's ook een uitdaging hoor hihihihi. Dit ging gewoon goed. Gisteravond had ik 't bed naar de woonkamer versleept, aangezien de waarneemster vannacht ook op de prakijk sliep en ieder een eigen kamertje was wel prettig. Om half één was t spreekuur klaar, even wat napraten nog en toen 't bed weer terug getild (Janne sterk ), opgemaakt, spullen ingepakt (had ik al hoor, hoefde alleen de rits maar dicht te gooien) en naar HUISSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS. I'm going hommmmmmmmmmeeeeeeee!! En nu ben ik dus thuis.
Gistermiddag in de stad was er feest en braderie. Lekkere grote zak vreemde snoep voor morgen geschept (morgen snoepdag) en ging ik gisteren eindelijk vroeg naar bed, hadden ze bedacht dat ze de feestelijkheden wel moet gigantisch hoog en hard vuurwerk konden afsluiten. AAAAAAAAAARGGGGGGGGGGG. 't Leek wel oorlog, met bommen et al.
Vannacht eigen bedje, zalig!
), opgemaakt, spullen ingepakt (had ik al hoor, hoefde alleen de rits maar dicht te gooien) en naar HUISSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS. I'm going hommmmmmmmmmeeeeeeee!! En nu ben ik dus thuis. Gistermiddag in de stad was er feest en braderie. Lekkere grote zak vreemde snoep voor morgen geschept (morgen snoepdag) en ging ik gisteren eindelijk vroeg naar bed, hadden ze bedacht dat ze de feestelijkheden wel moet gigantisch hoog en hard vuurwerk konden afsluiten. AAAAAAAAAARGGGGGGGGGGG. 't Leek wel oorlog, met bommen et al.
Vannacht eigen bedje, zalig!
Abonneren op:
Posts (Atom)