Ja, het is wat suf misschien, maar ik wil even wat kwijt, hihi.
Vrouwen (en wellicht ook mannen?) hebben nogal de neiging om hooggespannen verwachtingen te hebben van het effect van hun handelen. En dat kan vanalles zijn! Voorbeelden en gedachtengangen:
- "Als ik dit keer bel, dan zal zij vast de volgende keer het initiatief nemen om mij te bellen"
- "Als ik kook, wast hij vast wel af"
- "Als ik dit-of-dat doe, dan gebeurt er vast dat-of-dit/dan doet hij/zij dit of dat misschien wel"
Dat werkt dus niet... Doe wat je wilt doen omdat je het wilt doen en/of leuk vindt om te doen en de ander er niet mee schaadt! Niet omdat je iets van de ander verwacht. Een verwachting is in mijn ogen een onuitgesproken manier om de ander iets te laten doen wat jij graag wilt dat die persoon doet. Dit beknot je in je vrijheid van handelen en in je initiatieven. Als je constant aan de ander denkt (nou mag dat wel hoor, dat kun je nu eenmaal niet helpen als je iemand zéér graag ziet), aan wat die wel-niet-zal-doen als jij dit-of-dat-doet... Poeh hé... dát kost een energie. Zonde!!! Sommige dingen die je soms doet, zijn op zich al zoooooo stoer/leuk/lief/grappig, dat je daar je voldoening en trots al uithaalt, wat het effect ook mag zijn! 't Is niet het resultaat wat belangrijk is, maar de actie op zich en de weg ernaar toe (Ik krijg opeens een liedje in mijn hoofd "The long and winding road").
't Kan ook zijn dat ik tegen de kat z'n viool zit te tikken en dat ik de enige ben hier die zich hier vroeger nogal eens schuldig aan maakte. 't Afgelopen jaar is voor mij wat dat betreft zeer inzichtelijk geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten