Ik heb geen rokbenen.
Ècht niet.
Vandaag werd ik weer met de neus op de feiten gedrukt. Ik had een HEEL leuk rokkie gezien bij Miss Etam, dikke korting erop. Dus ik ging opgetogen en wel (en tegen beter weten in...) de paskamer in. Er zat een korting op omdat 1. het was uitverkoop en 2. de rits was stuk. De rits was zo stuk, dat ie niet meer open wilde. Dus dat was even wat wringen en doen, maar toen ie (de rok) op z'n plek zat, was 't ook goed, gelukkig. Maar ok, da's bijzaak. En inderdaad, ik keek in de spiegel en al wat ik zag waren die kuiten. Rok prima, schuingesneden met wat versierseltjes, superleuk, maar niet voor mijn onderdanen.
Nu wist ik dat wel hoor, alleen soms kies ik ervoor om het te vergeten zodat ik mezelf er weer even aan kan herinneren waarom ik geen rokken in de kast heb liggen die korter zijn dan tot m'n enkels.
Nu zal de oplettende lezer gevat denken "dan trekt ze toch hoge laarzen aan?!", en inderdaad... ik heb ook al wat stapjes gezet (haha) op de laarzenmarkt, maar daar heb ik zo ongeveer hetzelfde probleem. M'n kuiten zijn te dik, dus geen rits die dan dicht wil. Leuke hoge veterlaarzen laten een kloof tussen links en rechts zien waar de politiek jaloers op kan zijn (en de veters zijn tekorte om het te overbruggen). Laarzen met elastiek houden op onder de knieën zodat laatstgenoemde er als een fikse punten-op-de 'i' bovenuit komen zetten.
Ergo, ik heb een kuitencomplex. Allemaal spier hoor! Echt waar! 25 kg geleden kon ik geen leuke laarzen vinden, en nu ook niet. Geen laars, geen rok, het zij zo.
Maar ik heb wèl een supermooi shirt-met-lange-mouwen gevonden voor nog geen 7 euro, oh zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten