Zo, daar was ik weeeeeeeeeeeeer!
Ik heb gisteren een ontzettend leuke dag gehad. Zaterdagochtend om 6 uur ging de wekker(dat was niet het leukst van de dag...), even douchen, eten en opleuken en hoplakee, op weg naar het ziekenhuis voor een dagdienst op de verloskamers. Het was er lekker vol! Uiteindelijk waren 5 van de 6 verloskamers bezet, joepieee! Werk aan de winkel! Ik heb me met 4 vrouwen bezig gehouden dus je kan je voorstellen dat het druk was voor me hihi. Nou, laat mij maar werken hoor! De hele dag kamer in kamer uit, CTG's beoordelen, TLC leveren, aai over de bol, natje, droogje, soms streng zijn en af en toe een inwendig onderzoek. Om half 5 was er nóg niets bevallen, dus ik begon 'm wat te knijpen; er zal toch wel IEMAND bevallen nog? Asjeblief? Gelukkkig! Om 5 uur kregen er twee drukgevoel, olé! Eerst bij de ene naar binnen gegaan, 10 cm, gezegd dat ze op het hoogtepunt van de wee al wat mocht meedrukken, de ander had bijna 10 cm, maar een ruggeprik, dus dit lag daar lekker te liggen en geen pijn te hebben hihi. Ik heb dus eerst de ene bevalling gedaan, helemaal alleen! Op het moment suprême stak de arts bij wijze van spreke haar hoofd om de deur en toen 't kindje geboren was, was ze weer weg, dit hadden we van te voren zo afgesproken. Het hechten heb ik helemaal alleen gedaan, heeeeeeeerlijk, niemand die meekijkt over je schouder. Ik was net klaar met deze mw., toen een andere dame ook persdrang kreeg, ECHTE persdrang! WIEEEEEHOE. Hoewel mijn dienst er eigenlijk al op zat, wilde ik nog wel ff doorgaan, en zo geschiedde. Dit was niet de dame met de ruggeprik, maar dus nóg een ander. Ik mocht zelfstandig het infuus prikken, maar ik durfde het niet aan, die vaten kon ik nauwelijks zien. Dokter prikte 't infuus, en ik constateerde volledige ontsluiting bij de mevrouw. Toen het infuus was aangesloten en alles klaarstond was er na één goede perswee een kindje! YEEEEEAAAAAAAHAAAAAAAAA. Super! 't Kind pruttelde nog wat na, maar 't was ook zó'n snelle bevalling, ik zou er ook van gaan pruttelen hihi. Even in de gaten houden en na een half uur was 't allemaal oké. Gehecht onder supervisie en weer allerlei nieuwe dingen geleerd. Jaja, ook als je bijna klaar bent leer je nog bij! Na deze bevalling kreeg ik een schouderklop van mijn begeleider omdat ie 't klasse vond dat ik nog ben gebleven ná het einde van m'n dienst. Ik zei, als m'n wallen niet op m'n schoenen hingen, ging ik nog langer door. Maar ik kon niet meer. Zó moe... kon niet meer normaal schrijven, en begon lijzig te praten. 'k Leek wel teut joh!
Ik was pas om half 11 thuis. Ik had bedacht zo m'n nest in te rollen, maar dat viel tegen. Er lag een briefje van m'n moeder dat ze een leenauto voor me had geregeld voor een paar dagen. Ik mocht nl haar auto lenen maandag en dinsdag, maar deze had ze beetje stukgereden hihi, dus dat kon ff niet. Het probleem was dat deze diezelfde avond nog bij de poort van de garage gehaald moest worden. Hij stond niet achter 't hek en gezien het mogelijke vandalisme moest ie er dus nog weg. Ja... en toen... Nou zie kijk; ik achterop de fiets bij moekes (al jaaaaaaaaaaaaaaaaaren niet meer bij iemand achterop gezeten, dus eng!), een been aan elke kant voor de stabiliteit. Zo een half uur blijven zitten is goed voor je spieren. JEEEEEEEEEEEEEUMIG, dat was best zwaar. Nu heb ik dus spierpijn, maar wèl een stoer blauw autootje voor de deur met gele wieldoppen.
U zijt gewaarschuwd, Speedy Janne on the road XD
Geen opmerkingen:
Een reactie posten